SUPERLÚA AZUL CON ECLIPSE E LÚA DE SANGUE: CATRO FENÓMENOS NUN

Esta coincidencia ocorreu na noite do 30 ao 31 de xaneiro e non se daba desde hai 150 anos


Este 31 de xaneiro puidemos gozar da segunda superlúa deste 2018. Despois da primeira, que foi a madrugada do 1 ao 2 de xaneiro, a noite do martes 30 ao mércores 31 observamos este fenómeno astronómico. Pero a superlúa só é un dos catro fenómenos que se produciron á vez este 31 de xaneiro: tamén houbo unha eclipse lunar, unha lúa de sangue e unha lúa azul. 

Esta coincidencia non se dá desde hai 150 anos, polo que esta superlúa é bastante especial: a última vez que tivo lugar este fenómeno extraordinario foi en 1866, e a próxima vez que ocorra será o 31 de xaneiro de 2037.


SUPERLÚA
A órbita da Lúa é elíptica, e un lado (apoxeo) está un 50.000 km. máis afastado da Terra que o outro máis próximo (perixeo). Por tanto, ao longo dos 28 días de ciclo lunar, o satélite atópase ás veces máis preto de nós que outras. A superluna ocorre cando o momento de máximo achegamento é, ademais, o momento no que hai lúa chea. A primeira ollada podemos apreciala entre un 10% e un 15% máis grande do habitual.



LÚA AZUL 
Considérase que unha lúa chea é unha "lúa azul" cando se producen dúas lúas cheas nun mesmo mes. Como este mes de xaneiro xa tivemos unha lúa chea a principio de mes (outra superluna entre o 1 e o 2 de xaneiro) esta segunda lúa chea foi, ademais, unha "lúa azul".

ECLIPSE LUNAR 
Ademais este 31 de xaneiro prodúcese un terceiro fenómeno, menos común que a superlúa e a lúa azul: a Terra, o Sol e a Lúa alíñanse, dando lugar a unha eclipse lunar total. A Lúa chea coincide co momento en que a Lúa entra na sombra da Terra producíndose así unha eclipse. 

A eclipse, con todo, non será visible en todo o planeta. En América do Sur, África e Europa Occidental non se poderá ver, mentres que en América do Norte será visible antes do amencer do 31 de xaneiro. En Asia, Australia, Nova Zelandia e leste de Rusia poderá verse a eclipse lunar total.



LÚA DE SANGUE 
O último fenómeno astronómico que coincide este 31 de xaneiro é a lúa de sangue. Durante o transcurso da eclipse, a atmosfera da Terra filtrará a luz azul e verde dos raios solares, pero deixará en cambio pasar a vermella. Por iso a lúa tinguirase co reflexo do brillo avermellado que lle chegará procedente da nosa atmosfera. Por tanto, esta lúa de sangue só será visible nas partes do planeta onde se poida ver a eclipse.

Comentarios

Publicar un comentario

Entradas populares de este blog

O SISTEMA SOLAR

Imagen
O Sistema Solar é un sistema planetario formado polo Sol e os corpos celestes que orbitan ao seu redor. Está situado na Vía Láctea e está composto por planetas ananos, asteroides, cometas, meteoritos e polo Sol e os oito planetas que, cos seus respectivos satélites, xiran arredor del. O Sistema Solar está situado a uns 33.000 millóns de anos luz do centro da Vía Láctea. Existen moitas hipóteses sobre a orixe do Sistema Solar, as teorías máis actuais enlázanse coa formación do Sol, fai uns 4.700 millóns de anos. A partir dunha nube de gas e de pó que se fragmentou ou colapsou, conducindo á formación de nebulosa, e por medio da unión de partículas cada vez máis grandes, xurdiron os planetas actuais. Os principais obxectos que se atopan no Sistema Solar son o Sol, os planetas, os planetas ananos, os satélites e os corpos menores. O SOL O Sol  é a estrela  única e central do Sistema Solar; polo tanto é a estrela máis próxima á Terra e o astro con maior b rillo . A súa presenza ou aus
Leer más

STEVE, A AURORA BOREAL PÚRPURA DESCUBERTA POR AFECCIONADOS

Imagen
Decenas de cidadáns axudan á NASA para resolver o misterio dunha luz violeta no ceo Notanee Bourassa, un cidadán de Regina (Canadá), a miúdo observa o ceo durante a madrugada para fotografar auroras boreales. O 25 de xullo de 2016 compartiu por primeira vez a afección cos seus dous fillos pequenos. Cando unha delgada cinta púrpura comezou a brillar, Bourassa tomou fotografías ata que as partículas de luz desapareceron 20 minutos despois. Tras ver auroras boreales durante case 30 anos, sabía que esta non era como as demais. Steve é unha aurora boreal púrpura descuberta por afeccionados, tal e como se explica nun estudo publicado na revista Science Advances. Nel, descríbese o fenómeno como unha "brillante cinta de luz púrpura que corre de leste a oeste no ceo nocturno recentemente observada por científicos cidadáns". Bourassa non foi o único que quedou asombrado ao ver o fenómeno , que dura entre 20 minutos e unha hora. De 2015 a 2016, cidadáns interesados nas aurora
Leer más

O UNIVERSO É FINITO, SEGUNDO A ÚLTIMA INVESTIGACIÓN DE STEPHEN HAWKING

Imagen
Un traballo do físico británico falecido e Thomas Hertog, publicado agora, propón unha nova teoría cosmolóxica. A última teoría sobre a orixe do universo de Stephen Hawking, desenvolvida en colaboración co profesor Thomas Hertog, da universidade KU Leuven, foi publicada polo Journal of High- Energy Physics. A teoría, que foi aceptada para a súa publicación antes da morte do físico británico o pasado 14 de marzo, predice que o universo é finito e máis simple do que establecen os actuais estudos sobre o Big Bang, segundo unha nota difundida polo European Research Council (ERC), que apoia o traballo de Hertog. A investigación foi anunciada en xullo do pasado ano nunha conferencia celebrada en Cambridge con motivo dos 75 aniversarios de Hawking. As modernas teorías sitúan a creación do universo nunha breve explosión, durante unha mínima fracción de segundo despois do Big Bang, cando o cosmos expandiuse rapidamente. Crese que, unha vez producida a inflación, hai rexións que nunca deixa
Leer más